Στη φωτογραφία διαβάζω έναν αέρα. Ο αέρας είναι ο φωτεινός ίσκιος που συνοδεύει το σώμα.
Κι αν η φωτογραφία δεν κατορθώνει να δείξει τούτο τον αέρα, τότε το σώμα πορεύεται δίχως ίσκιο, όπως στον μύθο της γυναίκας δίχως ίσκιο, δεν απομένει παρά ένα σώμα στείρο.
Με τούτο τον λεπτεπίλεπτο αφαλό ο φωτογράφος δίνει ζωή. Αν, είτε από έλλειψη ταλέντου, είτε από κακοτυχία, δεν ξέρει να δώσει στη διάφανη ψυχή τον φωτεινό της ίσκιο, το υποκείμενο πεθαίνει για πάντα.
( Ρολάν Μπάρτ ``Φωτεινός Θάλαμος)